

De Poezieboys vinden dat de wereld wel wat meer poëzie kan gebruiken en pleiten voor uitverkochte, dampende zalen voor de dichtkunst. In hun nieuwste voorstellingen nodigen ze je van harte uit in een wereld vol regels, puzzels, spelletjes en valluiken. PEREC is een ode aan het werk en leven van de Parijse taaltovenaar, kattenliefhebber, hobby astronoom, professor in de parafysica en archivaris Georges Perec.
Perec (1936 – 1982) was geen gewone schrijver. Perec had vreselijk veel moeite met schrijven, de witheid van het lege blad maakte hem bang. Daarom bedacht hij samen met andere schrijvers van het schrijverscollectief Oulipo verschillende taalspelletjes, semiwetenschappelijke formules en opdrachten. Zo schreef hij een boek waarin de letter ‘e’ geen enkele keer voorkwam en een boek waarin de letter ‘e’ juist de enige klinker was. Hij gaf zichzelf de opdracht een heel weekend lang op een plein in Parijs alles op te schrijven wat hij zag en in het boek De Duistere Winkel hield hij jarenlang zijn dromen bij. De Poezieboys onderzoeken alle taalvormen die Perec bedacht heeft en bedenken er zelf nog een paar bij.
"Wat een schitterende uitvinding is de mens! Hij kan in zijn handen blazen als hij die wil warmen en op zijn soep als die te warm is."
Concept - Jos Nargy en Joep Hendrikx (de Poezieboys) Spel - Jos Nargy, Joep Hendrikx Zakelijke leiding - Tijmen Kerkhof Perec wordt gemaakt met steun van - De Coproducers
In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt. De poëzie verdient beter vinden zij; en ze richtten de Poezieboys op.
De Poezieboys is een samenwerking tussen acteurs Jos Nargy & Joep Hendrikx, beiden afkomstig van de HKU. Samen besloten ze hun liefde voor poëzie te delen in theatrale poëzieavonden. Zo doken ze eerder in het werk van Allen Ginsberg en Joseph Brodsky, en maakten een voorstelling over Simon Vinkenoog. Ook organiseerden ze poëzieavonden met jonge (levende!) dichters en richten ze de Poeziebar (voorheen de ‘Poezieclub’) op. Samen met muzikant Bas Prins brengen zij de beste poëzie van dit moment, geïnspireerd op die ene legendarische avond in Carré. En natuurlijk met als doel: uitverkochte, dampende en joelende zalen voor de poëzie! Want de wereld kan wel weer wat Rock & Roll & Poëzie gebruiken.