In het stuk Krankheit der Jugend oppert Ferdinand Bruckner dat jonge mensen in het interbellum aan het einde van hun studie geen andere keuze hebben dan zelfmoord of trouwen – dat wil zeggen op het juiste moment verburgerlijken.
Met deze vrolijke en messcherpe tekst uit 1924 over zeven jonge mensen die alle mogelijke wegen aftasten om niet krankzinnig te worden, verplaatst ‘t Barre Land zich wederom via het repertoire naar een andere plek, in een andere tijd. Door parallellen te trekken tussen verschillende werelden en perspectieven, de achterliggende mentaliteit, de complexiteit en het paradoxale karakter daarvan, onderzoekt het gezelschap de eigen dubbelhartigheid in een poging om – in de woorden van Geert Mak – ’de geschiedenis te herkennen terwijl je er middenin zit’.
"'t Barre Land heeft hier echter een momentum te pakken. Met oog op de huidige sociaal-maatschappelijke debatten, de economische crisis en de onstuimige woningmarkt is het niet moeilijk om een vergelijking te trekken met de schemerige uitzichtloosheid die de boventoon voerde in de jaren twintig van de vorige eeuw."
"’t Barre Land speelt het stuk nu in een prachtige decor met veel hout en fraai licht. De zes acteurs zwerven om elkaar heen, in wisselende samenstelling en omstandigheden. Ze leggen hun ziel bloot, met nogal wat morele dilemma’s tot gevolg. Zorgvuldig is de tekstbehandeling, bijna achteloos de enscenering."
Met het toneelstuk Krankheit der Jugend opent ‘t Barre Land het repertoire-onderzoek dat de komende jaren onder de titel De Slaapwandelaars wordt vertoond. De Slaapwandelaars is de ondertitel van de romancyclus van Herman Broch (1932). Hij analyseert daarin de ontwikkelingen die tot de gewelddadige uitbarsting van de Eerste Wereldoorlog leidden vanuit de simpele vraag: zijn wij krankzinnig omdat we niet krankzinnig zijn geworden? Het ‘slaapwandelen’ beschrijft het gevoel van een vacuümtoestand die ontstaat als een oud waardesysteem verdwijnt en een nieuw nog niet is ontstaan. Waar een samenleving niet wakker is, in slaap lijkt te zijn gevallen en waar totalitarisme en fascisme gemakkelijk kunnen opkomen. Een periode vlak voor een gewelddadige uitbarsting of grote omwenteling.
Op het toneel - Vincent van den Berg, Yorke Mulder-Bhangoo, Luca Bryssinck, Margijn Bosch, Jacobien Elffers, Isabelle Houdtzagers dramaturgie - Czeslaw de Wijs en Lotus Friede publiciteit Esra J. Merkel zakelijk - Ezra Bredius grafisch - Herman van Bostelen fotografie - Sofie Knijff
Vooraf aan de voorstelling op 29 september organiseert ILFU een inleiding door Ewout van der Knaap, hoogleraar Duitstalige literatuur en cultuur aan de Universiteit Utrecht. Hij studeerde in Utrecht, Freiburg im Breisgau en Kiel, en promoveerde in 1996 op een proefschrift over Ernst Meisters, Friedrich Hölderin en Paul Celan. In zijn academisch werk focust hij zich op Duitse literatuur, cultureel geheugen met betrekking tot de Holocaust en de DDR. Daarnaast zet hij zich in voor beter literatuuronderwijs op de middelbare school.
Aanvang: 19:00 uur
‘t Barre Land is een gezelschap van toneelspelers. Uit liefde voor het repertoire onderzoekt ‘t Barre Land hoe het vrolijk verwarrende en vernieuwende potentieel van het repertoire in deze tijd ten tonele kan worden gebracht. Tot dat repertoire behoort alles wat opgeschreven is, kladboekjes, clownsacts, klassieke romans of onbekende toneelteksten – een onuitputtelijke inspiratiebron uit verschillende periodes en plekken. Vanaf de oprichting in 1991 opereert ‘t Barre Land autonoom en zonder hiërarchie, vanuit het naïeve plezier in het samen maken van voorstellingen, wat inmiddels tot een politiek statement is verworden. ‘t Barre Land speelt op locatie, op festivals en in schouwburgen, maar nog het liefst op de vlakke vloer waar de relatie met het publiek het intiemst is. En bij voorkeur met zoveel mogelijk spelers op de vloer.
