En de winnaar is…
De nominaties voor de toneelprijzen zijn bekend en om te voorkomen dat jij iets mist, hebben we ze in dit artikel allemaal op een rijtje gezet. Laat je meeslepen door impactvolle, kwetsbare en confronterende voorstellingen of train je lachspieren via gedurfde, scherpe en inspirerende scènes.
Genomineerd voor: Person Longing for Human
Charles Pas stond afgelopen seizoen in Kikker met zijn voorstelling Person Longing for Human, een indrukwekkende en meeslepende voorstelling waarvoor hij dit jaar genomineerd is.
Dit najaar keert Charles Pas terug naar Kikker met de voorstelling Requiem for a Young Soul: een pleidooi voor de veerkracht van de geest te midden van rouw. Dit is een rauwe, filmische dansperformance over hoe je liefde kan vinden in een periode van rouw. Charles Pas brengt je een toevluchtsoord waar je zowel verloren als gevonden kunt zijn.
Het juryrapport luidt: ‘Charles Pas toont met [Person Longing for Human] een scherp oog voor fysieke bewegingstaal en muzikaliteit. De voorstelling maakt een universeel thema op een interessante manier tastbaar. Zonder dat je het helemaal in woorden kunt vatten. ’
Requiem for a Young Soul | 4 november

Just van Bommel | Nominatie BNG Theaterprijs 2025
Genomineerd voor: DDEAR FRAIL MALE
In een samenleving die agressie ziet als kracht en kwetsbaarheid als zwakte, kiest Just van Bommel om ‘geweld niet te beantwoorden met geweld, maar met geduldige woorden.’
Het juryrapport: ‘DEAR FRAIL MALE is een glasheldere, belangrijke en bevrijdende voorstelling in een prachtige poëtische vorm. Als de hoofdpersoon wordt nageroepen en uitgescholden door een groep jongens op een schoolplein, staat hen stil en begint terug te praten. Niet boos, niet met wrok of verwijt, maar met spijt die doorsijpelt als hen opsomt wat ze allemaal zullen moeten missen in hun leven als ze zichzelf niet bevrijden uit hun benauwde kaders.’
DEAR FRAIL MALE | 17 januari

Gerben Vaillant | Nominatie VSCD Mime/Performance Prijs 2025
Genomineerd voor: On almost every page
Gerben is inmiddels geen onbekende in Kikker. Dit seizoen keert hij met de voorstelling on smoke and airconditioning; een studie naar ‘a sense of life’ (een manier van leven). Gerben brengt een kwetsbaar verhaal, dat trillend ontstaat en elk moment kan breken, waarin de makers zich verhouden tot wat het is om fictie tot leven te brengen vanuit het perspectief van mensen en personages voor wie leven niet vanzelfsprekend is.
Uit het juryrapport: In On almost every page werkt Gerben Vaillant met ogenschijnlijke willekeurigheid en alledaagsheid, maar doet dat met een opvallende precisie en zorgvuldigheid. Een performance die zich langzaam ontwikkelt tot een gelaagde compositie, waarin betekenis zich stap voor stap opbouwt. Vaillant toont zich een maker met een sterk gevoel voor ritme, herhaling en detail. De jury waardeert de precisie, compositiekracht en het vertrouwen in de zeggingskracht van het kleine.”
on smoke and airconditioning | 19 september – Mime festival ZÉRO

Kim Karsen | Nominatie VSCD Mime/Performance Prijs 2025
Genomineerd voor: We’re all alone in this together
In We’re all alone in this together nemen Kim Karssen en Elias De Bruyne je mee in een explosie van fantasie die werkelijkheid lijkt, maar waarvan je gaandeweg hoopt dat het toch fantasie is.
Deze Kikker favoriet keer speciaal terug naar ons theater voor Kikker Kiest vanwege zijn confronterend en tegelijkertijd kwetsbare vertoning van grensoverschrijdend gedrag.
Uit het juryrapport: 'We’re all alone in this together toont zowel de hoop als de wanhoop die schuilgaan in het spelen van man-vrouw rolpatronen, zowel op het toneel als in het echte leven. Kim Karssen en Elias De Bruyne beginnen als clowns aan een schijnbaar onschuldige date,vol humor, ongemak en onhandigheid. Slapstick-grappen lokken aanvankelijk lach uit, totdat de voorstelling begint te schuren. Regelmatig breken de makers scènes open voor achter-de-schermen-dynamieken, waarbij zij zelf verstrikt raken in identieke giftige patronen. Deze verpletterende voorstelling laat zien hoe hardnekkig culturele patronen kunnen zijn, juist door ze zo scherp en precies te tonen. Een noodzakelijke, eerlijke voorstelling van een uitzonderlijk getalenteerde maker.'
We’re all alone in this together | 28 september – Festival Kikker Kiest

Melyn Chow | Nominatie VSCD Mime/Performance Prijs 2025
Genomineerd voor: Shaking Shame
Melyn Chow kenmerkt zich als een maker die niet terugdeinst voor taboes. In haar nieuwe voorstelling My late grandfather's temple brengt Melyn de opgelegde taboes waarmee ze is opgegroeid aan het licht door ze te bevragen en te bevechten.
Uit het juryrapport: ‘In Shaking Shame nodigt Melyn Chow het publiek uit voor een indringende en contemplatieve ervaring waarin de voorstelling een voyeuristische dimensie van theater bloot legt. Niet als sensatie, maar als spiegel van onze sociale codes.'
My late grandfather's temple | 4 maart

Elvis de Launay | Nominatie Theo d'Or 2025
Genomineerd voor meest grensverleggende podiumprestatie: MAMA DADA
Elvis de Launay weet als geen ander hoe ze een impactvolle performance moet brengen. In Zee-Tuin-Jarman brengt ze het verhaal van kunstenaar Derek Jarman tot leven.
Uit het juryrapport: ‘Elvis de Launay neemt je op ongekende wijze mee in het oeuvre van Von Freitag-Loringhoven [MAMA DADA]. Ze schakelt moeiteloos van performance naar spel, stapt daarin en uit, spreekt het publiek aan en creëert een rijk beeldend universum met directe impact, waarin de controverse niet geschuwd wordt.’
Zee-Tuin-Jarman | 2 & 3 december

David Roos | Nominatie Toneelschrijfprijs 2025
Genomineerd voor: Pygmalion, of de billen van het beeld
Voortbordurend op de klassieke mythe over een beeldhouwer die verliefd wordt op een standbeeld, verkent theatermaker David Roos een onmogelijk verlangen naar volmaaktheid, dat diep zit ingebakken in de westerse cultuur.
Het juryrapport: ‘Dat dit geen bevreemdende en gekunstelde maar een wervelende, meeslepende, grappige, van urgentie doordrongen tekst (en leeservaring) oplevert, is te danken aan Roos’ sublieme pen. Roos toont zichzelf ten voeten uit als een mens die verlangt naar perfecte liefde en als een schrijver die met zijn in humor, poëzie en verlangen gedoopte pen een uitzonderlijke theatertekst – filosofisch en toegankelijk, esthetisch en entertainend – componeerde. Geil, grappig en gelaagd!’
Pygmalion, of de billen van het beeld | 9 & 10 oktober – Kikker Stelt Voor

Sue-Ann Bel en Hali Neto/Maas theater en dans | Winnaars BNG Theaterprijs 2024
Let's go Barbie wist niet alleen de harten van de jury te winnen, maar ook die van ons!
In een wereld van plastic (it's not fantastic!) nodigt Let's go Barbie je uit om jezelf te bevrijden van dwingende verwachtingen van anderen of jezelf. Het is een beeldende, muzikale en fysieke voorstelling over je aanpassen en je vrij kunnen voelen in een wereld die soms vergeet dat je een hart hebt.
Volgens de jury: 'Sue-Ann Bel en Hali Neto hebben met Let's Go Barbie een indrukwekkende voorstelling neergezet die jeugd en volwassenen weet te boeien. Op schijnbaar moeiteloze manier worden complexe thema's zoals vrijheid en conformiteit, verweven in de voorstelling. De makers slagen erin te tonen hoe het speelgoed zowel een keurslijf als een bron van vrijheid kan zijn. De combinatie van speelse elementen en een serieuze ondertoon zorgt voor een dynamische ervaring die het publiek volop aan het denken zet. Met Let’s Go Barbie laten Sue-Ann Bel en Hali Neto zien dat zij klaar zijn voor meer.'
Let's go Barbie | 25 & 26 oktober – Herfstukjes

Connor Schumacher / ARK | Nominatie Zwaan 2025
Genomineerd voor: Meest Indrukwekkende Dansproductie
Met zes professionele ravers laat Connor in Raging Against Various Elements zien hoe verdriet, pijn, liefde, plezier, dans en de dood het vuur van het leven blootleggen en hoe dat brandt op de dansvloer. Volgens Connor kun je met dans een omgeving creëren die helpt bij het verwerken, oefenen, verkennen en loslaten van datgene waar we geen invloed op hebben.
Juryrapport: 'Connor Schumacher raakt op vele manieren met Raging Against Various Elements. Het werk beweegt toe naar een vrolijke ontlading terwijl onderweg een diep persoonlijk verdriet wordt gedeeld. De manier waarop Schumacher met zijn publiek communiceert, hen expliciet uitnodigt om te bewegen en een stem te geven aan ervaringen, is verfrissend, verbindend en vernieuwend. Het stemt de jury zeer hoopvol dat Schumacher zo bevrijdend deelt wat dans allemaal kan doen.
In een aanstekelijk spel met dansidiomen uit de jazzdans en clubscene viert R.A.V.E. het leven via het dansende lichaam in een close groep vrienden. Het bijna levende decor van Boris Acket en Elsemarijn Bruijs is daarbij een krachtige extra speler.'
Raging Against Various Elements | 18 september – Festival Kikker Kiest

Silke van Kamp | Winaar Lucian T. Armozatia Award 2025
A Clever Way into the Heart is het het prijswinnende essay van regisseur en theatermaker Silke van Kamp. Ter ere van het 70-jarig jubileum van de Lucian T. Armozatia Award brengt ze haar tekst tot leven in een unieke theatrale lezing.
Het juryrapport: ‘Silke van Kamp weet in haar essay de taal van het ongemak trefzeker te hanteren. Haar schrijfstijl is doordrenkt van poëtische kracht en tegelijkertijd scherp in haar maatschappijkritiek. De jury roemt de wijze waarop zij balanceert tussen analyse en ritueel: dit is een tekst die niet alleen gelezen wil worden, maar werkelijk ervaren moet worden.’
Bereid je voor op een prikkelende ervaring die hoofd én hart aanspreekt. Een avond die je uitnodigt om opnieuw na te denken over kunst, identiteit en wat het betekent om jezelf opnieuw uit te vinden.
A Clever Way into the Heart | 30 oktober

Çiğdem Polat | Nominatie BNG Theaterprijs 2025
Genomineerd voor: Göbek Aşkı
Göbek Aşkı is een fysieke theatervoorstelling over het leiden van een dubbelleven en de stille liefdestalen in een islamitisch gezin. Over de ervaring van dat wat niet uitgesproken kan worden. Over samen zwijgen en samen eten. Over onvoorwaardelijke liefde en onbegrip.
Het juryrapport: 'Çiğdem Polat nodigt ons uit in een ruimte waar werelden samenkomen. Met de sterke scenografie zet ze een sfeerbeeld neer dat nostalgisch en liefdevol is, maar toch ook eenzaam aanvoelt. Haar dans is vurig, haar blik is zoekend en de verbeelding van haar worsteling is krachtig.
Het is prachtig om te zien hoe Çiğdem Polat navigeert tussen angst om iets te verliezen en angst om zichzelf te verliezen, om uiteindelijk te belanden bij een liefde die dieper gaat dan die angst. Sensitief en (be)vragend opent ze ook bij de toeschouwers de ruimte om naar binnen te kijken.'
Göbek Aşkı | 19 september – Mime festival ZÉRO
