8 keer mime die je móét zien
Zoek je naar voorstelling met rauwe randjes, poëtische snijvlakken of ritmische dynamieken die je sprakeloos laten? Check dan deze 8 must-see mime voorstellingen.
Geen idee wat je moet verwachten bij mime voorstellingen? Geen nood, met deze handige uitleg ben je weer helemaal in de loep.
Stap 1. Ontkenning. Nee. We zijn helemaal niet bezig je te proberen overtuigen om naar deze voorstelling te gaan. Maar mocht je toch wel willen gaan, dan is het zeker de moeite waard!
Stap 2. Woede. Negeer die omgegooide waterfles op de grond. Die lag daar al voordat wij hier kwamen.
Stap 3. Onderhandelen. Kijk. We kunnen je natuurlijk niet verplichten deze voorstelling te zien, maar wat nou als we zeggen dat onze barmedewerkers de aller-aller lekkerste koffie voor je kunnen maken? Kom je dan wel?
Stap 4. Depressie. Nee, dat zijn geen tranen van verdriet die je ziet. We hebben gewoon heel veel last van hooikoorts!
Stap 5. Acceptatie. Weet je wat? Nee. We accepteren het niet dat je niet naar deze voorstelling gaat. Niet zonder meer context te geven.
In Swomp onderzoekt Katelijne Beukema hoe we communiceren over rouw. We weten inmiddels dat de 5 rouwstadia van Elisabeth Kübler-Ross achterhaald zijn, maar hoe gaat rouwen dan wel? Te vaak nog zo: wegstoppen dat verdriet, snel weer ‘de oude’ zijn, en het moet vooral niet te veel ruimte in het dagelijks leven van anderen innemen.
Vanuit de behoefte om de onzichtbaarheid van rouw weg te nemen en nog eens te benadrukken dat er geen stappenplan of eindpunt is, geeft Katelijne met humor een inkijkje hoe zij zelf omgaat met rouw. Hoe het zich een weg door haar leven baant en zich op de meest ongewenste momenten door alle poriën in haar lijf naar buiten wringt.
4 & 5 oktober | 20:30

2. AWOL - Who's the man?!
Ben jij ‘the man’? Zijn wij ‘the man’? Kan iedereen ‘the man’ zijn? Wat betekent het werkelijk om vandaag de dag ‘the man’ te zijn?
Terwijl steeds meer vrouwen gedateerde gendernormen doorbreken en hun stem laten horen, vinden mannen het lastiger om hun plek in de maatschappij te vinden. Niet elke man past namelijk in het verwachtingshokje dat voor ze is neergelegd en een paar willen dat ook niet. Met AWOL werpen makers duo Simon en Alesya een indringende blik op de moderne man. Via dynamische, fysieke en ritmische choreografieën verkennen ze de worsteling van een systeem dat kracht verheerlijkt en kwetsbaarheid verbergt.
Drie mannelijke dansers brengen een verhaal tot leven over macht en onderdrukking, over erbij horen en er buiten vallen, over de prijs van gehoorzaamheid en de gevolgen van rebellie. Laat je verassen en uitdagen door de samensmelting van verschillende elementen uit straat- en clubdansstijlen, waaronder house dance, jazz fusion en breaking, met invloeden uit de beeldende kunst en performance.
24 september | 20:00
3. Requiem for a Young Soul - Hoe troost je iemand als je zelf gebroken bent?
Rouw is een gevoel dat zich binnen in je lichaam nestelt. Vaak wordt rouw geassocieerd met verdriet, maar in dit verdriet is er ook ruimte voor kracht.
Met Requiem for a Young Soul pleit Charles Pas voor de veerkracht van de geest te midden van rouw en creëert met de voorstelling een toevluchtsoord waar je zowel verloren als gevonden kunt zijn.
Begeleid door een atmosferische filmische soundtrack ontvouwt zich een hallucinerende reis door beukend licht, vervagende schaduwen en dromerige visioenen. Een ruimte waarin verleden en heden samensmelten, waar spelers en publiek zich laten meevoeren door de diep menselijke behoefte aan verbinding en het mysterie van voelen.
4 november | 20:00u
Laat mij afreizen naar dit toevluchtsoord4. Looking Forward - De tijd zal het leren
Vol geplande agenda's, to-do lijstjes die oneindig lijken, op de hoogte zijn van het laatste nieuws en de nieuwste trends; We leven in een periode waarbij alles betaald wordt met tijd.
“Wees gewoon in het moment”, zeggen ze.
En toch lijken de dagen te kort, onze agenda's te vol en doet de onbekende leegte van een vrije middag ons beven van de angst. In onze gehaaste moderne levensstijl hebben we altijd de behoefte om te weten wat we gaan voelen. Is er nog tijd over om te leven?
Mixed Signal biedt de oplossing met Looking Forward. Met verhalen, fysiek theater en dans pleiten deze drie performers voor een zachtere blik op tijd. Niet op de seconde precies. Niet met een planning. Maar met een humoristische mix van herinneren, vooruitkijken en déjà vu.
16 oktober | 20:30
Ik ben toe aan een time-out5. De Kussenman - “Ik geef verschrikking een gezicht.”
Theo d'Or-winnares Karina Holla is terug! Deze keer speelt Karina een vrouw die haar trauma's en depressies te lijf gaat. Een voorstelling over herinneringen die zich opdringen, over pijn die vorm krijgt, over vechten en overwinnen.
In de voorstelling De Kussenman bevindt een vrouw zich in haar atelier, omringd door poppen en figuren, herinneringen en verhalen. Ze ensceneert scènes uit haar verleden, plaatst mensen en objecten in houdingen, herbeleeft wat haar gevormd heeft. De verhalen nemen de overhand, ze raakt overweldigd, dreigt ten onder te gaan, maar houdt de teugels in handen en overwint.
5 & 6 november | 20:30u

6. Deep Time - Een filosofische metamorfose
Het menselijke lichaam neemt verschillende vormen aan met de voorstelling Deep Time. In een parallelle universum onderzoekt Astrid Boons de grenzen van ons aanpassingsvermogen.
Via shapeshifting gebruiken drie performers natuurlijke elementen uit hun nieuwe omgeving om te overleven en herdefiniëren ze zowel hun identiteit als de onderlinge verbindingen. Boons werpt een intrigerende vraag op: is ons aanpassingsvermogen eindig? En wat betekent dit voor ons mens-zijn? Deep Time is een fysieke reis die ons uitnodigt om na te denken over de evolutie van de mensheid in een steeds digitaler tijdperk.
16 november | 20:00u
7. Emo - Laat al je maatschappelijke normen maar thuis
Als vrouw zijn er veel ongeschreven regels waar je je aan moet houden, maar wat gebeurt er als we die maatschappelijke normen loslaten?
In een samenleving waarin sociale codes vrouwen vaak beperken in het expliciet uiten van emoties vraagt choreografe Anne Suurendonk zich af: wat gebeurt er als we die maatschappelijke normen loslaten? Het antwoord is een ruimte waarin emoties volledig mogen worden gevoeld en gedeeld.
In de voorstelling Emo brengen twee krachtige dansers deze emoties tot leven. Zonder schaamte maken ze alles voelbaar en tastbaar. Ze zijn zowel rauw en explosief als kwetsbaar en puur.
28 november (met nagesprek) | 20:30u

8. Bambie Gaat Tot De Bodem - Een worsteling tussen mens en natuur
Kom kijken hoe goedbedoelende landbewerkers de natuur bijscholing geven, struikelen over verwarrende regelgeving, in gevecht raken met planten die weigeren om zich te laten snoeien, en de strijd aangaan met een brutale invasieve exoot die iedereen te slim af is.
De nieuwe absurdistische buitenvoorstelling van Mimetheatergroep Bambie speelt zich af op een onbebouwd stukje grond. Twee figuren met landbouw-ambities beginnen daar een samenwerking tussen mens en natuur. Wie zaait zal oogsten, is het idee. En met een beetje koestering voltrekt zich het wonder van de natuurlijke groei en bloei. Maar wat Bambie in geestige en poëtische taferelen verbeeldt, is hoe deze samenwerkings-idylle is veranderd in een worsteling. Waar de mens uit eigen gewin voor de totale overheersing gaat, verpietert de natuur. Wordt het groen met rust gelaten, dan komen ongenode gasten de boel opvreten of overwoekeren. En elke poging om de natuur meer vrijheid te geven, stuit in ons piepkleine landje op partijen met tegengestelde belangen.
Let op: deze voorstelling is op locatie!
24 september | 19:00u 25 september | uitverkocht 26 september | 19:00u 27 september | uitverkocht
Bonus tip: ZÉRO - het mime en performance festival van Utrecht
Wil je meer mime zien? Ga dan naar ZÉRO, het mime en performance festival van Utrecht. Dit festival viert de kracht van mime en performance in al hun vormen: fysiek, associatief, poëtisch en geëngageerd. Met een toegankelijk en verrassend programma nodigt ZÉRO een breed en nieuwsgierig publiek uit om te komen kijken, voelen en ervaren.
Zie van dichtbij hoe het lichaam verhalen vertelt, hoe performance ons iets kan laten voelen dat niet altijd uit te leggen is. Van kleine, intieme werken tot uitgesproken theatrale gebaren, van heel persoonlijk tot politiek of maatschappelijk geladen: ZÉRO laat zien hoe rijk en actueel mime en performance kunnen zijn.
In Kikker zie je de performances van makers: Lisa Schamlé, Gerben Vaillant, Çiğdem Polat en Camille Paycha
19 en 20 september
