Iedereen die een Willem kent, zou ‘m moeten zien
"Iedereen die een Willem kent, zou ‘m dus moeten zien."
Dit jaar vieren we dat Podium Hoge Woerd, ons theater in Leidsche Rijn, 10 jaar bestaat. In het kader van het jubileum komt het Utrechtse theatergezelschap Het NUT ism George Tobal Producties met een bijzondere speelreeks van hun voorstelling Doekje voor het Bloeden. Van 4 september t/m zondag 21 september zie je deze voorstelling in combinatie met een bijpassend driegangendiner.
Doekje voor het bloeden is een muzikale, tragikomische theatervoorstelling die jou een indringend inkijkje geeft in de wereld van armoede, dakloosheid en de absurditeit ervan. De voorstelling beweegt zich op de grens van theater en realiteit. Het diner voorafgaand aan de voorstelling sluit aan bij het thema van de avond. Chefkok Eylien Lommen: “Het menu is geïnspireerd op een appel en een ei; van oudsher voedsel voor de armen. We koken zoveel mogelijk met simpele en pretentieloze producten.” Regisseur en acteur Greg Nottrot van Het NUT vertelt in onderstaand interview over het maakproces, zijn inspiratiebronnen en waarom jij deze bijzondere voorstelling niet wilt missen.
Met het NUT maken we altijd voorstellingen waarin we thema’s onderzoeken
die spannend, schurend en ongemakkelijk zijn. Geld, thuisloosheid en
ongelijkheid zijn zulke thema’s. Er zijn mensen die alles hebben, waar ik mezelf ook toe reken, en daar tegenover mensen die niks hebben. Er zit een enorm ongemak in de ontmoeting tussen die twee. In deze voorstelling onderzoeken we dat.

Wat hoop je dat het publiek ervaart tijdens en na de voorstelling?
Het leuke is dat het niet alleen een voorstelling is, maar ook een diner. Er zit
vaart in, muzikaliteit, humor. Daardoor kunnen we een schurend en prikkelend thema aansnijden.
Op Oerol, waar de voorstelling in première is gegaan, kwamen heel veel mensen achteraf naar ons toe; vaak omdat ze én enorm gelachen hadden én tot tranen toe geroerd waren.
Ik hoop trouwens ook dat mensen achteraf een ‘doekje voor het bloeden’ kopen in de Giftshop! Met de opbrengst daarvan betalen we schulden af van mensen die het écht nodig hebben.

Wat wilde jij als speler/maker zélf onderzoeken met Doekje voor het bloeden?
Doekje voor het bloeden is het verhaal van Willem, maar eigenlijk is het het
verhaal van hoe wij als samenleving, maar ook wij als individuen, omgaan met de Willems van deze wereld. En ons verlangen om ze te helpen, maar ook onze onkunde in dat helpen. Daarbij is de vraag waarom we dat willen doen ook heel relevant. Doen we dat voor onszelf of doen we dat voor Willem?

Wat heeft het maken van deze voorstelling jou zelf geleerd of doen beseffen?
Ik heb gevoeld hoe groot mijn afstand tot de wereld van thuisloosheid is. In
Nederland zijn we heel goed in leed onzichtbaar maken voor de samenleving. Of het nou in bejaardentehuizen, ziekenhuizen of opvang voor thuislozen is, we stoppen het probleem letterlijk weg.
Ook hier in het aangeharkte Leidsche Rijn, waarvan je bijna zou denken dat er weinig armoede is, blijft dat allemaal achter die façade. Je moet er je best voor doen om ermee in aanraking te komen. Dat is heel heftig, want dat is alsof die mensen niet bij de samenleving horen.

Wie mag deze voorstelling niet missen?
In zekere zin kennen of herkennen we allemaal een Willem. In onze omgeving of in onszelf. De voorstelling opent het gesprek om over al die gevoelens van schaamte, ongemak en schuld te praten. Iedereen die een Willem kent, zou ‘m dus moeten zien. En iedereen die geen Willem kent, zou ‘m daarom óók moeten zien.
