Wat heeft een oorlog die zich 3000 km verderop afspeelt, te maken met een oorlog van 85 jaar geleden? Wat zijn de gevolgen voor een vriendschap tussen twee mensen die het over bijna alle andere onderwerpen wél altijd met elkaar eens konden worden?
Collega’s en vrienden Rachel en Michiel werken bij een links tijdschrift. Ze delen hetzelfde scherpe gevoel voor humor en voor beiden is identiteit een belangrijke drijfveer om te schrijven. Als Michiel promoveert tot eindredacteur en hij Rachels artikelen over de oorlog in Gaza vanuit haar perspectief als Jood in Nederland niet plaatst, begint het te wringen. Tijdens een vrijmibo sluiten de beiden dronken het kantoor af. In het gesprek dat volgt komen pijnlijke punten aan het licht. Rachel wil begrijpen waarom haar artikelen niet geplaatst zijn. Michiel stelt dat juist na de Tweede Wereldoorlog zij als Jood toch zou moeten begrijpen dat wat Israël nu doet, niet kan?
De aanleiding voor het schrijven van het stuk is de persoonlijke connectie van Judith Schrijver met het onderwerp. Met Joodse familie in Israël en linkse, activistische vrienden om zich heen, voelt ze hoe de oorlog die zich nu afspeelt schuurt met de verhalen waarmee ze zelf is opgegroeid over oorlog en vervolging. Hoe kun je de kracht van verhalen juist vóór vrede laten werken en is het mogelijk om over je eigen trauma en pijn heen te stappen, om het leed van de ander te zien?
"De tekst onderzoekt de rekbaarheid van de ruimte in menselijke relaties wanneer je lijnrecht tegenover elkaar lijkt te staan, en kiest hierbij expliciet voor ongemak in plaats van behapbare dialogen. De vriendschap tussen de twee personages maakt het mogelijk om te blijven praten, zelfs als de pijn oploopt. Shakshuka: no onions laat zien hoe vriendschap niet de tegenstelling overstijgt, maar haar verdraagt."
"In een indrukwekkende dialoog voert Judith ons mee in de diepe, maar niet altijd eenduidige en daarom zowel letterlijk als figuurlijk vaak onuitgesproken emoties die er na 7 oktober bij haar zijn losgekomen.(…) De dialoog tussen de niet-Joodse hoofdredacteur en de Joodse redacteur wier artikel over 7 oktober destijds is geweigerd, knettert echt alle kanten op en dat levert geweldig spannend theater op."
"Smits weet al lezend de balans tussen ernstig en luchtig, scherp en empathisch perfect neer te zetten, en brengt Michiel tot leven als unapologetic voorstander voor de strijd van de Palestijnen"
Judith Schrijver studeerde in 2018 af aan de Amsterdamse Toneelschool- en Kleinkunstacademie. Ze is regelmatig als acteur te zien in televisieprogramma’s en heeft in verschillende theaterproducties gestaan. Na haar opleiding is ze steeds meer gaan schrijven. In 2021 en 2023 speelde ze haar zelfgeschreven solovoorstelling LOÏE2 en dit jaar zal ze met plezier werken aan haar stuk voor Theater Na de Dam.
Concept, spel Judith Schrijver, Eelco Smits Tekst Judith Schrijver Dramaturgische begeleiding Jaïr Stranders, Patricia Anthea Oldenhave (Theater Na de Dam) Met dank aan Internationaal Theater Amsterdam (ITA)
