Women in Troy, as told by our mothers vertelt het mythische verhaal over de belegerde stad Troje vanuit het perspectief van de vrouwen en in het bijzonder vanuit die van de moeders.
Heden en verleden worden door elkaar geweven, het persoonlijke en het mythische versmelten, helden worden monsters, slachtoffers worden daders en uiteindelijk eist het koor de hoofdrol op. De geschiedschrijving wordt bekeken met een feministische blik.
De tekst is van de hand van de Portugese theatermaker en schrijver Tiago Rodrigues. Voor Women in Troy, as told by our mothers laat hij zich inspireren door verschillende versies van de mythe, recente wereldgebeurtenissen en de persoonlijke verhalen van hemzelf en de theatermakers: Alesya Andrushevska, Manja Topper, Kuno Bakker, Tomer Pawlicki.
We leven mee met de ambities en visies, angsten en verlangens, frustraties en woedes van Helena, Hecuba, Cassandra en Andromache.
Deze voorstelling is Engels gesproken en Nederlands boventiteld.
"De lichte toets die de acteurs hanteren in het vertellen van de verhalen werkt ontwapenend. Women in Troy, as told by our mothers snijdt grote thema’s aan zonder dat ooit de connectie met het menselijke uit het oog wordt verloren, en laat zo inhoud en vorm naadloos samenvallen."
"‘Women in Troy’ is een intelligente en fascinerende vertelling over mannelijk kwaad"
"De makers zoeken voortdurend het spanningsveld op tussen privé en politiek. Er ontvouwt zich een compleet nieuwe, veel rijkere visie op de Ilias, die even actueel als universeel is."
Van/door/met - Tiago Rodrigues, Alesya Andrushevska, Manja Topper, Kuno Bakker, Tomer Pawlicki, Michael Yallop en Ramses van den Hurk Met steun van - het Fonds Podiumkunsten, het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en de Gemeente Amsterdam.
In de 22 jaar dat het Amsterdamse toneelgezelschap Dood Paard bestaat heeft de groep een geheel eigen stijl van theater maken ontwikkeld, die kan herleid worden tot een aantal uiterlijke elementen: de logoachtige affiches van Kuno Bakker, de bij elkaar geraapte toneelbeelden, de open houding van de spelers naar het aanwezige publiek. Grondgedachte is dat de acteurs als individuele persoonlijkheden voelbaar en zichtbaar blijven. De werkwijze is steeds collectief: zonder regisseur of vormgever zijn het de acteurs zelf die de voorstelling bepalen. Al sinds hun oprichten speelt Dood Paard hun voorstellingen in Theater Kikker, met als een van de hoogtepunten Volpone (2016) dat deel uitmaakte van de selectie voor Kikker Kiest. Ook zag je de afgelopen jaren Verse Tijd (2019), Wie is er bang voor Virginia Woolf (2019), Kwartet (2019), The Tragedy of Slaughtervaart (2019) en De Meiden (2020).
Mokhallad Rasem (1981) is acteur en regisseur, geboren en opgeleid in Bagdad. De oorlog in Irak gaf zijn leven een andere wending en sinds 2005 woont en werkt hij in België. Sinds 1 januari 2013 is hij als maker verbonden aan het Toneelhuis in Antwerpen.
Tiago Rodrigues is een toonaangevende internationale theatermaker en sinds kort artistiek leider van het Festival d’Avignon. Recente werken van hem zijn By Heart, Antony and Cleopatra, Bovary, The way she dies en Sopro, gemaakt op het Festival d'Avignon. Hij combineert waargebeurde verhalen met fictie, herschrijft klassiekers en bewerkt romans. Rodrigues schrijft voor en in samenwerking met de acteurs en is altijd op zoek naar een poëtische vertaling van de werkelijkheid.
Dood Paard en Rodrigues maakten in 2011 The Jew of Malta van Christopher Marlowe nu schrijft hij voor hen Vrouwen in Troje.
