De ‘extravaganza’ The Bear (1967) van de Engelse William Walton is gebaseerd op een klucht van Tsjechov en schildert een tragikomisch verhaal af tegen de achtergrond van een hoogst onwaarschijnlijke situatie. Dit stuk kaart op een ongedwongen manier het proces van verdriet, vernieuwing, verwerking en verleiding aan.
De weduwe Popova zwelgt in verdriet om haar overleden man. Ondanks dat haar huishulp Luka haar erop wijst dat het jaren geleden is dat dit gebeurde, is ze ontroostbaar. Als ze weer een driftbui krijgt door een triviale herinnering, wordt er aangebeld. Een bekende van haar man, Smirnov, staat voor de deur om een oude schuld van haar overleden man te innen. Popova weet van niets, en probeert eronderuit te komen, waarop Smirnov besluit om bij haar op de bank te wachten tot ze het geld heeft. Zijn botheid is ongekend en Popova roept uit: “You sir, are a bear! A brute! A monster! A bear!”. Gekrenkt daagt hij haar uit voor een duel, wat ze graag accepteert, al moet hij haar nog wel even laten zien hoe een pistool precies werkt. Tijdens zijn demonstratie van het wapen, is de spanning tussen de twee om te snijden. Wordt er een kogel afgevuurd? Of wordt er een liefdespijl geschoten?
Gebracht door de nieuwe, idealistische makers van SALIX, vormt The Bear als voorstelling de perfecte eerste kennismaking met opera. Een luchtig, vermakelijk en compact alternatief voor de vaak lange en zware stukken voor de ervaren fanatici.
