Nadat toneelschrijver Herman Heijermans zich had verdiept in de misstanden in de zeevisserij schreef hij in 1900 met Op hoop van zegen een aanklacht tegen reders die vissersschepen als ‘drijvende doodskisten’ het water opstuurden om het verzekeringsgeld op te strijken.
Het glorieuze ondernemerschap op zee, waar Nederland vaak trots op is, verliest hier al haar glans. Het verhaal van de roekeloze ondernemer die meent dat hij geen andere keuze heeft en het armzalige vissersgezin dat wordt uitgebuit grijpt nog steeds aan.
Maar niet alleen een hedendaagse visser, ook pakketbezorgers of het bagagepersoneel van Schiphol zouden zich erin herkennen. De storm die door het stuk raast is zo hevig, alsof de klimaatcrisis al voelbaar is. In een hedendaagse versie waar voortdurend de wind zal gieren, haalt Dood Paard in Op hoop van zegen de scherpste kanten van dit meesterwerk naar boven. Een voorstelling als een mokerslag voor ons geweten.
Origineel - Herman Heijermans (1900) Concept en spel - Joachim Robbrecht, Manja Topper, Kuno Bakker, Tomer Pawlicki, e.a.
Toneelgezelschap Dood paard werkt als een collectief. Het artistieke team bestaat uit de toneelspelers Manja Topper, Kuno Bakker en Tomer Pawlicki en technisch producent Michael Yallop. Dood Paard maakt voorstellingen op basis van uiteenlopende inspiratiebronnen: klassieke teksten, moderne klassiekers, nieuwe teksten, actuele thema’s. Het werk is eigenzinnig en open, rauw en filosofisch, humoristisch en pijnlijk, controversieel en bejubeld, uitzinnig en ingetogen.
Al sinds hun oprichten speelt Dood Paard hun voorstellingen in Theater Kikker, met als een van de hoogtepunten Volpone (2016) dat deel uitmaakte van de selectie voor Kikker Kiest. Ook zag je de afgelopen jaren o.m. Verse Tijd (2019), Wie is er bang voor Virginia Woolf (2019), Kwartet (2019), The Tragedy of Slaughtervaart (2019) en De Meiden (2020).
