Trevoga’s tweede grote productie, XX-63, duikt in de gebroken gevoelswereld van Gen Z. Het is een fysieke, hallucinante ervaring gevormd door pop-trauma, eindeloos scrollen en techno-verlangen. De makers noemen het een “wachtkamer in een dystopische fantasie”. Het stuk onderzoekt wat er gebeurt als alles te veel wordt: overprikkeling, ontsnapping en het lijf dat verlangt tot het pijn doet.

XX-63 is samen gemaakt met co-regisseur en dramaturg Nikola Stoyanov, filosoof en denker van technologie en dystopische esthetiek. Het stuk volgt geen verhaal, maar beweegt in cirkels: de choreografie hapert, herhaalt zich en valt uit elkaar als een gecrasht digitaal bestand.

De titel verwijst zowel naar psalm 63  “een roep om spirituele vervulling” als naar “XX,” een synthetische kus of designer drug. XX-63 staat symbool voor kunstmatig verlangen en digitale verslaving, waarin elke emotie een schouwspel wordt.  In deze wereld vergaat niets: genot wordt verwerkt en verpakt, rouw wordt eindeloos uitgesteld door algoritmes.

De scenografie en het geluid zijn ontwikkeld met twee belangrijke artistieke partners. Het Haagse kunstenaarsduo Alagya ontwierp een futuristisch, sculpturaal decor dat de performers fysiek uitdaagt en het publiek een liminale ruimte in trekt. Componist en sound designer Sueuga creëerde een mix van rauwe industriële klanken, nostalgie, drums, opvallende Y2K-fragmenten en een slepend gevoel van onheil. De designerkleding in het project is samengesteld uit de collectie Dragen, van David R. Siepman, met stukken die geselecteerd en gestyled zijn volgens de visie van opkomend creatief talent Michalina Górnik. 

Trevoga is geen collectief, maar een spanningspunt in het culturele landschap, een kanaal voor belichaamde angst in een overprikkelde wereld. Trevoga haalt hun inspiratie uit de sfeer van crisis: popmuziek uit slechte economische tijden, uitputting door technologie en clubcultuur. Wat in de samenleving misgaat, vertalen zij naar beweging. Hun werk is rauw, lichamelijk en confronterend. Trevoga wilt niet verzachten of mooier maken. Angst is geen thema maar materiaal. 

De naam Trevoga betekent ‘angst’ in het Bulgaars. Geïnspireerd door underground rave-rituelen, post-Y2K-nostalgie en crisis van het digitale tijdperk, behandelt Trevoga het podium als een dissectietafel voor de identiteit van de 21e eeuw. Zoals Ruzheva schrijft “The capitalist body is not a temple, it’s an abandoned shopping mall.” De performers dansen niet; ze schokken, beven en bezwijken onder druk van overproductie en gebroken verlangens.