De kwetsbaarheid van het Zwarte mannelijk lichaam. Met Pina bouwt de Zuid-Afrikaanse danser Kwanele Finch Thusi aan een nieuwe mythologie van Zwarte en queer lichamen en identiteiten.
Hiermee wil hij de beeldvorming in onze samenleving die mannelijkheid vooral ziet als sterk, krachtig en masculien terugdringen, door de kwetsbaarheid en zachtaardigheid van het mannelijk lichaam te laten zien. Voor Kwanele Thusi is zijn eigen zwarte queer-identiteit het uitgangspunt voor al zijn werk, in de kleding die hij draagt, de manier waarop hij zijn lichaam opmaakt, zijn gedrag en de fysieke training van zijn lichaam.
Pina is gebaseerd op verhalen van oude en jonge Zwarte mannen en de kracht die expressie, beweging en dans hebben bij het vertellen van hun verhalen. In Pina keert Finch zich tegen de beeldvorming in de samenleving over een Zwarte mannelijke identiteit en het Zwarte lichaam. Zo suggereren de woorden die we gebruiken en de beweging van het lichaam dat een Zwart mannelijk lichaam sterk en fysiek moet zijn. Kwanele Thusi dekoloniseert dit beeld van de Zwarte man en laat in zijn solo en in zijn duet de kwetsbaarheid en zachtheid van een Zwart mannelijk lichaam en een Zwarte identiteit zien. Zijn PINA is een ‘CRY, A SCREAM, een queer antwoord op het gecanoniseerde historische beeld van het Zwarte man.
PINA – Quote van Kwanele Finch Thusi
PINA asks for a revision around prehistoric implications that still subjugate the black person as 'less than, inadequate and to be feared'. As black people, our bodies are still seen as exotic exhibitions for freedom.
"In the discourse, black bodies are de-textualized, recognized as exigent beings unto themselves, but also beings which exist in a complex system of others. And as such, the work helps us to trace back knowledge about the perceptions of the black body, showing how these bodies have been conceived through colonist frames and re constructed to generate knowledge about the contemporary black body which displaces it in positions of mist trust, fear and anxiety".
Within these parameters, the black body is seen through the eyes of pain and trauma. I ask the complicated questions in this work, what do you see when you look at me? With so much of conflict that arose in 2020 & 2021, the black live matter movement underpinned the necessity and purpose of this work.
choreografie - Kwanele Finch Thusi dans - Kwanele Finch Thusi, Kgosimang Clinton Flietor
Op 13 en 14 oktober is de 19e editie van het Afrovibes Festival in Theater Kikker in Utrecht Artistiek leider Jay Pather (Zuid-Afrika) en programmeur Marjorie Boston (Nederland) hebben opnieuw een programma gemaakt dat de diversiteit en kracht van verandering in het Afrikaanse continent laat zien. Dit jaar met dans, theater en muziek in Utrecht van actuele choreografen en theatermakers uit Guinee/Frankrijk, Zuid-Afrika, Ivoorkust/Frankrijk, Kenia en Nederland. En natuurlijk muziek met DJ’s en nagesprekken met de makers. Alles onverminderd in het teken van spannend werk, dans en experiment uit actueel Afrika.
Het thema van de 19e editie is RUPTURE | RAPTURE. De verscheurdheid en ontwrichting die kan ontstaan tussen mensen en culturen. Maar ook de verrukking en het plezier dat we krijgen uit ons contact met anderen. Het is de spanning tussen ontmoeting en ontwrichting die Afrovibes dit jaar op de voorgrond plaatst. Het programma heeft dit jaar een bijzondere focus op makers en kunstenaars uit West Afrika en de Afrikaanse diaspore in Europa. Het tweedaagse programma van Afrovibes vindt plaats in Theater Kikker en Stadsschouwburg Utrecht.
Meer over het programma van Afrovibes
