Een zeer oude vrouw staat op de Himalaya. Is het echt de Himalaya, of is het in haar hoofd? Ze is verdwaald. Ze probeert zich, al pratend, een weg te banen door het landschap. Op de tast, zoekend naar woorden, beelden en herinneringen. Een existentieel gevoel van verdwaald zijn, zoeken naar houvast, in God, liefde, herinneringen en leverworst.
Terugkijkend naar het verleden zoekt ze haar weg naar de toekomst. Ze is verdwaald. Het geeft niks: ze houdt van lopen. Ze weet dat ze dwaalt, ze weet dat er een einde nadert, ze weet dat haar ‘geheugenpaleis’ afbrokkelt, maar haar optimisme, haar humor en haar grenzeloze vertrouwen houden haar op de been.
De voorstelling Over de bergen zingt de lof van het ongewisse. Van het angstaanjagende, vreugdevolle, duizelingwekkende verdwalen. Een uitnodiging aan de toeschouwer om zich mee te laten voeren op een reis langs grillige wegen, inefficiënt en onvoorspelbaar. Er is geen gps. Het is zeer de vraag of er een bestemming is.
"De 91-jarige Annemarie Prins imponeert met theatersolo over vergankelijkheid."
"Over de bergen is behalve een liefdevol en aandoenlijk portret ook een schets van ‘la condition humaine’."
"Prins is inmiddels 91, maar ze weet nog precies hoe ze het publiek moet bespelen. Hoe ze het licht moet vangen. En zeker haar komische timing is feilloos. Dankzij haar, en de regie van Mart van Berckel, wordt Over de bergen nergens een zware voorstelling."
concept en spel - Annemarie Prins concept en regie - Mart van Berckel vormgeving - Vera Selhorst geluidsontwerp - Mauro Casarini dramaturgie - Sophie Kassies tekst - Neele Carvalho
