Antiklimax (eerder dit seizoen te zien met Peer Gynt) trekt opnieuw twee grootheden uit de westerse literatuurgeschiedenis naar het hier en nu. Hamlet versus Don Quixote wordt een theatraal duel, waarin de spelers niet alleen deze personages maar vooral hun eigen persoonlijkheid op de proef stellen. Een energieke dialoog waarin het persoonlijke en het theatrale elkaar voortdurend afwisselen.
We zijn allemaal nogal veel met onszelf bezig. We zijn onzeker, twijfelen aan de wereld, onszelf, aan goed en kwaad - we turen in het duister en hopen daar iemand te zien die op ons wacht, maar het blijft stil. En ondertussen branden de bossen af, de zeespiegel stijgt, de ongelijkheid groeit. Om wat voor helden vraagt deze wereld?
Hamlet versus Don Quixote is een duel tussen twee grootheden uit de westerse literatuur – tussen hoofd en hart, tussen egoïsme en idealisme. De een verdwijnt in eindeloze twijfel en onzekerheid, de ander verliest zich in zijn rotsvaste overtuigingen.
Wie te zijn, wie niet te zijn? Is ‘t nobeler de slagen en stoten van het noodlottig toeval - getroost en gesterkt door onze idealen - te bevechten, of muitend aan de vloed van moeilijkheden een eind te maken - te sterven, slapen… oftewel: to Hamlet or to Don Quixote… That’s the question!
"een opmerkelijke mix van literatuur, levensvraagstukken, fantasie, taalvondsten, Disney-karaoke, actie-reactie en sokkenspel (…) Een cadeautje vol energie en curieuze gebeurtenissen. Met liefde geleverd door twee complexe, maar innemende personages."
Ingrid de Vries
Antiklimax is een samenwerking van theatermakers David Westera en Koen van Seuren. Vanuit fascinatie voor de geschiedenis en nieuwsgierigheid naar de toekomst maakt het duo theater voor het heden. Hun voorstellingen zijn humorrijk, energiek en spitsvondig, voor jong en oud, leek en pro, bourgeois en proleet.
David en Koen schrijven en spelen eigen teksten, worstelend met zichzelf, het publiek en hun inspiratiebronnen. Een theatrale rodeo waar de woorden je om de oren vliegen, want Antiklimax gelooft in de waanzin van het theater. Ze spelen het onspeelbare, gaan in therapie met de geschiedenis en steken de draak met repertoire. Ze kruipen in de riolen en rommelzolders van de westerse maatschappij, jagen op spoken uit het verleden en sleuren personages en ideeën naar het hier en nu. De canon als kringloopwinkel; bewerken en verwerken van ouwe meuk, op zoek naar nieuwe inzichten.