Romp

De Gemeenschap

Oud zijn. In een bed liggen. Niet lang meer te leven hebben, maar nog zoveel willen als een kind. Boos zijn op de wereld die verandert. Vervuld zijn van herinneringen en toch blijven geloven in het belang van verbeelding en verwachtingen. Dit overkomt een vrouw (Karina Holla) . Er is bijna niets meer dat ze nog kan doen maar haar geest is sterk en praten kan ze nog wel. En dat doet ze, hartstochtelijk. Naast haar bed zit een man (Gerardjan Rijnders). Hij luistert. Of niet? Misschien kent hij al haar verhalen al, misschien wil hij ze niet horen. Als de vrouw stilvalt neemt hij het woord.

In de huidige maatschappij worden mensen ouder, ze leven langer maar doen niet meer mee. Een leven lang zijn ze zelfstandig en onafhankelijk geweest, maar nu is hun wereld klein. Roy Peeters en Rob de Graaf bundelen hu krachten in ROMP, een voorstelling over herinneringen, over het denken dat doorgaat terwijl het lichaam niet meer kan. Over teleurstelling, maar ook over warmte en kleuren die kunnen worden teruggeroepen. Een bitterzoete voorstelling die het leven bezingt met de mond van een vrouw die gaat sterven.